Κατερίνα Σταματίου-Παπ Κατερίνα, με πρόλαβες. Ήταν ένα θέμα που αντιμετώπισα την Δευτέρα. Υπάρχουν άπειρα αδέσποτα στο Χορευτό, φοβόμουν να περπατήσω, ήταν αγριεμένα, ίσως δικαιολογημένα (απ' το πεινασμένα), μα έμαθα πως φοβούνται κι άλλοι, να κατέβουν μια βόλτα στην θάλασσα, με αφορμή, αυτό! Η ψυχή μου (και φίλης), ξέρει πως πήγαμε, στον Άγιο Νικόλαο. Αυτά. Ντροπή, σε όσους έρχονται εκδρομή, κι αμολάνε τα σκυλιά τους εκεί. Βράδυ, όλα κλειστά. Μέρα, δεν έχει φούρνο, δεν είχα και κάτι φαγώσιμο να τα καλοπάρω... ΕΥΓΕ σου, για ότι κάνεις, μα εδώ θέλει σωστή επέμβαση του Δήμου. Θα κοινοποιήσω το θέμα, γιατί με βοηθάς στο να συντομεύω τα όσα θέλω να πω, πριν κλείσω για λίγο πάλι το Φεις.
Επεξεργασία ή διαγραφή
Μου αρέσει!
· Απάντηση · 1 λεπτό
ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ... ποιός είναι αυτός ο ανεγκέφαλος και ασυνείδητος Ζαγοριανός ή Πουριανός, ο οποίος αντί να στειρώσει το σκυλί του, το αφήνει να ζευγαρώνει και μετά εγκαταλείπει τα κουτάβια, που προφανώς του είναι βάρος.....!!! Συγκεκριμένα την περασμένη εβδομάδα τα εγκατέλειψε -σκόπιμα υποψιάζομαι - πάνω από το περιβόλι και το σπίτι μου και μετά από δύο μέρες, ήρθε και πέταξε κι ένα τσουβάλι με μια ψόφια κότα για να χορτάσουν την πείνα τους τα μωρά !!!
Δυστυχώς αυξάνονται και πληθύνονται τα αδέσποτα ! Τα αγαπάμε και τα φροντίζουμε, αλλά κι ως πόσα να συντηρούμε;;; Τα αδέσποτα της Παρίσαινας, ενίοτε του Χορευτού και της Μακρυρράχης και επί πλέον όλα της διαδρομής Ζαγοράς - Χάνια!!! Το κόστος είναι μεγάλο και οι καιροί δύσκολοι...
Οι υπεύθυνοι του Δήμου Ζαγοράς τί έχουν να πούνε γι αυτό ;;;
ΕΛΕΟΣ πιά...δεν πάει άλλο με τους ασυνείδητους!!!
***
***
ΣΧ. Αγαπώ Πατρίδα και Περίχωρα, αποφεύγω να δυσφημώ, (όσο γίνεται) τα στραβά μας, μα όταν αυτά ξεπερνούν τα όρια, τα ζω ή τα μαθαίνω, νιώθω ότι είναι ΧΡΕΟΣ μου να τα αναμεταδώσω, ώστε να βοηθήσω να διορθωθούν.
Δεν γίνεται αλλιώς.
Αν αδιαφορήσουμε όλοι μας, χαθήκαμε!
Εδώ αφορά ζώα, ζωές, συμπεριφορές, κινδύνους (δάγκωμα), τουρισμό, κ.λ.π. πολλά.
Την Κυρία Κατερίνα Τσούκα, προσωπικά, δεν την γνωρίζω!
Προσωπικά, πολύ θα το ήθελα!
Πάντως, την θαυμάζω σε πολλά.
Αξίως αυτοαναφέρεται Κυρά της Παρίσαινας!
Κυρά του Χορευτού, θα την έλεγα, εγώ!
Εκείνη ζει από κοντά τα προβλήματα, εγώ δεν ζω εκεί, δεν ξέρω συμπεριφορές ανθρώπων, συμφέροντα ή καταστάσεις!
Εκείνη είπε το δικό της πρόβλημα, που όμως θα έπρεπε, να είναι και ΟΛΩΝ!
Εγώ είπα το δικό μου πρόβλημα, που ναι, είναι και ΟΛΩΝ! (Ξεχάστε ότι είμαι κι εγώ Ζαγοριανή. Πέστε με τουρίστρια. Έφτασα στο Χορευτό κι αγριεμένα σκυλιά, ειδικά ένα μεγάλο άσπρο, δεν μ' άφησε να απολαύσω την βόλτα μου στην παραλία. ΓΙΑΤΙ; Ποιοί έχουν δικαίωμα, να μου το στερούν αυτό;)
Ξέρω μόνο, ότι πολλά σκυλιά αγριεμένα, μ' εμπόδισαν να πάω κοντά στην θάλασσα, όχι μόνο τη νύχτα (γιατί κοιμήθηκα εκεί, σε σπίτι φίλης), αλλά και την μέρα!
Έλεος!
Να φτάσω μέχρι εκεί και να μη μπορώ να βγω απ' τ' αυτοκίνητο, ούτε να φωτογραφήσω την θάλασσα, πόσο μάλλον, να πάω κοντά της!
Να βαδίσουμε μόνο 10 μέτρα, κι αυτά με τα παλούκια στα χέρια, ρισκάροντας την ζωή μας;
ΓΙΑΤΙ;
ΓΙΑΤΙ το καλοκαίρι δεν μας κυνηγάνε τα σκυλιά;
ΠΟΣΟ ΠΕΙΝΑΝΕ;
Τί τα θύμωσε;
Τί τ' αγρίεψε;
Η φάτσα μου, λέτε;
Η φίλη μου ήταν πανέμορφη, πάντως!
Υγ. Συζητώντας το, το έπαθαν κι άλλοι, μαθαίνω.
Με παλούκια στα χέρια, κατεβαίνουν βόλτα, ειδικά το βράδυ.
Να, που σε μένα έτυχε μέρα!
Έλεος, ρε παιδιά!
Δυο τσουβάλια ξηροτροφές, είναι!
Μαζί με την σκουπιδιάρα που κατεβαίνει εκεί, απ' τον Δήμο, δώσ' τε και λίγη τροφή στα πεινασμένα σκυλιά, τουλάχιστον!
***************************************************
ΥΓ2 Κρτάω τα σχόλια απ' την σελίδα της Κατερίνας Τσούκα:
Βέτα Λάμπογλουέχεις απόλυτο δίκιο Κατερίνα μου! κι εμένα με έχει ενοχλήσει πολύ αυτή η κατάσταση. παντελής έλλειψη παιδείας. πριν 2 μήνες μας πέταξαν στην αυλή του σχολείου μας 6 πανέμορφα κουταβάκια, τσομπανόσκυλα και είδαμε και πάθαμε να τα δώσουμε για υιοθεσία...δεν πάει άλλο με τους ασυνείδητους!!!
Litsaki KtplkiΑν δε κάνω λάθος ο δήμος Ζαγοράς,πριν λίγους μήνες είχε πρόγραμμα δωρεάν στείρωσης για αδέσποτα κ μη! Αναρωτιέμαι είχε κάποιο αποτέλεσμα η δράση αυτή! Πήγε κάποιος Ζαγοριανός το σκυλί του? Κάθε φορά που πάω Ζαγορά κάπου θα δω κ δυο- τρία κουτάβια!
θανασης τσουκαςΠολλα ..κυριως κυνηγοσκυλα αφηνουν και στον καμπο απο Αγρια εως Γατζεα..Υπαγονται και αυτοι ..στον νομο Παρασκευοπουλου...Ησυχια ταξις και ασφαλεια...go back....Κανουμε οτι μπορουμε για τα δυσμοιρα τα ζωακια...Ειναι βλεπεις και η αναγκη προστασιας των "" εθνοπατερων""..Λογω Λιμνης..Που να περισσεψει αστυνομια για τον λαο.;;..Το πολυ να τον ρημαζουν στα προστιμα για την ασφαλεια του.. καυσαερια τελη κυκλοφοριας ΚΤΕΟ..βαλε φορους..κι αλλους φορους...κ.ο.κ..Ηταν δικαιο και εγινε πραξη...
Έρη ΖιάκαΕδω κι ενα χρονο εχω ζητησει απο τον Δημο ν κανει σύμβαση με κτηνιατρο στο Βολο η στην Κορωπη για να γίνονται στειρωσεις καθως ο κτηνιατρος που συνεργάζεται με τον Δημο στην Ζαγορα έρχεται 1 φορα τον μηνα για μια μερα. Η φιλοζωικη οργανωσε τις στειρωσεις και προσπαθω ν ξαναερθουν την Ανοιξη. Στη Ζαγορα στον σταθμο υπηρχαν 6 ζωα τα οποια ανελαβε ο Δημος απο τον Οκτωβρίο. Τα πηραμε την περασμενη εβδομαδα και η σκυλιτσα γέννησε 1 μερα μετα Αυτο ειναι το προγραμμα για τα αδεσποτα ουτε αυτα δε στειρωσε. Εχουμε φτασει τις 80 στειρωσεις με δωρεες .Ο Δημος εχει κανει 7 Εχουμε γονατησει οικονομικα καθως πρεπει ν ταισουμε 40 ζωα τα 21 κουταβια. Εχω απελπιστει γιατι θ μπορουσαμε ν εχουμε ενα υπεροχο προγραμμα στον τοπο αλλα δυστυχως το μονο που κανουν ειναι ν διαφημιζοντε με την δουλεια των Εθελοντών. Τελευταια ακουσα οτι πληρωνομαι κιολας απο Τον Δημο το μονο που δινει ειναι εμβολια χαπια κ αμπουλες κι αυτο οταν ειναι πληρωμενος ο κτηνιατρος. Στη διαθεση ολων για ενημερωση Καλημερα.
Soula Bati-PerentidiΔυστυχώς Κατερίνα μου υπάρχουν πολύ ασυνείδητη κ οσταυρος βρήκε ένα στη μέση του δρόμου μωρό κ το πήρε το είχαν αφήσει για να το πατηση κάποιο αυτοκίνητο κ να γλυτώσουν ....τι να πω. ,,Την καλημέρα μου.....
Stella Laskouη ασυνειδησία σε όλο της το μεγαλείο και μετά σου λένε αδέσποτα όταν οι φυσικοί αυτουργοί είναι οι ίδιοι...και την πληρώνουν οι αθώες ψυχούλες....
Κατερίνα Σταματίου-ΠαπΚατερίνα, με πρόλαβες. Ήταν ένα θέμα που αντιμετώπισα την Δευτέρα. Υπάρχουν άπειρα αδέσποτα στο Χορευτό, φοβόμουν να περπατήσω, ήταν αγριεμένα, ίσως δικαιολογημένα (απ' το πεινασμένα), μα έμαθα πως φοβούνται κι άλλοι, να κατέβουν μια βόλτα στην θάλασσα, με αφορμή, αυτό! Η ψυχή μου (και φίλης), ξέρει πως πήγαμε, στον Άγιο Νικόλαο. Αυτά. Ντροπή, σε όσους έρχονται εκδρομή, κι αμολάνε τα σκυλιά τους εκεί. Βράδυ, όλα κλειστά. Μέρα, δεν έχει φούρνο, δεν είχα και κάτι φαγώσιμο να τα καλοπάρω... ΕΥΓΕ σου, για ότι κάνεις, μα εδώ θέλει σωστή επέμβαση του Δήμου. Θα κοινοποιήσω το θέμα, γιατί με βοηθάς στο να συντομεύω τα όσα θέλω να πω, πριν κλείσω για λίγο πάλι το Φεις.
Κατερίνα Σταματίου-ΠαπΔεν βοηθάει, φαντάζομαι, επειδή συσσωρεύτηκαν πολλά προβλήματα, λόγω της περσινής πλημμύρας και τρέχουν και δεν προλαβαίνουν! Γιατί να το κάνει εσκεμμένα; Δεν είναι φιλόζωοι; Δεν τους ενδιαφέρει ο τουρισμός; Τόση διαφήμιση με τα μήλα, κ.λ.π., γιατί να κολλήσουν σ' αυτό το θέμα που είναι τόσο απλό! Το λιγότερο, τουλάχιστον, ξηροτροφές, μαζί με την σκουπιδιάρα, να τα ταϊζουν! Κι ένας κτηνίατρος στο χωριό, συχνότερα, για στειρώσεις και εμβολιασμούς. Κι οι νοικοκυραίοι που έχουν τα σκυλιά τους "αμολάρτα", να αναλάβουν και τις ευθύνες τους! Πόσα να στοιχίζει το θέμα αυτό; Τόσες επιδοτήσεις δόθηκαν! Μάλιστα έμαθα κάνουν και αυλάκια απ' το βουνό, για να ποτίζονται τα κτήματα (και ΚΑΛΑ έκαναν), μα το αυλάκι πάνω απ' τα σπίτια της γειτονιάς μου, το σταμάτησαν σ' ένα σημείο (κάποτε), κάναν ωραίο καλντερίμι, ΑΛΛΑ, πλημμυρίζουν τα σπίτια μας, κάθε τόσο! Πόσο να στοιχίζει κι αυτό; Από πέρ'σι φωνάζουμε! Δεν ξέρω. Πολύ φοβάμαι, ότι δεν συνεργάζεστε και ο κόσμος, μεταξύ σας. Βροντάκηδες και Φουρτουνάκηδες. Κάτι τέτοιο... Λάθος;
Μαρια ΤσιοκανακηΑχ αυτά τα αδέσποτα....Δυστυχώς είναι αρκετά και το καλοκαιρι που βρίσκομαι Χορευτο πιο συχνά,βλέπω και εγκαταλειμμένα μωρα,προς το τέλος της παραλίας(προς Παρισαινα).. Ταΐζουμε όσο μπορούμε,κανα δύο ιδίως είναι πολύ φιλικα,μας κρατάνε συντροφιά όλη νύχτα όταν μένουμε παραλια.. Τώρα τον χειμώνα πάλι ταιζω όσο μπορω αλλά έχω την εντύπωση ότι τώρα είναι πιο πολλα.. Ο άσπρος ο μεγαλοσωμος είναι ο αργηγος τους..αν είναι αυτος δεν τρώει κανένα άλλο σκυλι,παρά μόνο αν είσαι εκεί και τον απομακρυνεις για να φάνε και τα υπόλοιπα.. Ίσως τώρα τον χειμώνα γίνονται επιθετικά γιατί ειναι τα μόνα που είναι εκει και αισθάνονται ότι ειναι ο χώρος τους και κάθε επισκέπτης θεωρείται εχθρός.. τι να πω..
Κατερίνα Σταματίου-Παπ"Ίσως τώρα τον χειμώνα γίνονται επιθετικά γιατί ειναι τα μόνα που είναι εκει και αισθάνονται ότι ειναι ο χώρος τους και κάθε επισκέπτης θεωρείται εχθρός." Σ' αυτό συμφωνώ κι εγώ. Αν δεν έτρεχα να προλάβω πολλά, θα το είχα γράψει. Εγώ πάντα μου είχα γάτα ή γάτο. Πριν 15 χρόνια, μάζεψα ένα σκυλάκι που έτυχε να κλείσει το παντζούρι του ο γιος μου, πολύ αργά τη νύχτα, ένα απαλό κλάμα "σαν σκυλάκι, μάνα", μου είπε. Κατέβηκα νύχτα με φακό, να δω τι συμβαίνει. Σ' ένα μηχανάκι που ήταν σκεπασμένο με παλιά κουρελού, κάπου ήταν σκισμένη και μπλέχτηκε στο λαιμό, ένα σκυλάκι. Μου έριξε ο γιος μου ένα ψαλίδι απ' το παράθυρο, έκοψα την κουρελού, κι ας ήταν ξένη! κι εκείνο μ' αγκάλιασε στο λαιμό και μ' έγλειφε! Αν δεν πήγαινα, στην προσπάθειά του να απελευθερωθεί, θα πνιγόταν. Το πήρα σπίτι, γενικώς, έχω μαζέψει πολλά σκυλιά, αλλά για όλα φρόντιζα να τα δώσω σε φιλόζωους,κ.λ.π. Τούτο όμως, τ' αγαπήσαμε πολύ και μας έμεινε. Ο Ουντέζε μας! (Τον βάφτισε ο άντρας μου, λόγω ΠΑΟΚ. ΟΛΑ καλά, όσο ήταν μικρός, έγινε φίλος και με τον τότε γάτο μου τον Έντουαρτ, όμως μεγαλώνοντας, είδα πως δεν ήταν σκυλί για σπίτι. Πρέπει να ήταν (διασταύρωση τσομπανόσκυλου και πώς τα λένε αυτά τα κυνηγητικά, με τα μακριά αυτιά;) ε, τέτοιο. Γαύγιζε κι ακούγουνταν μέχρι τον κάτω μαχαλά. Τελικά, αφού περάσαμε πολλά, ειδικά εγώ, αφού φράξαμε σκάλες, κήπους, ώστε να μην είναι επικίνδυνος για τους άλλους, ενώ τον πήγαινε χιλιόμετρα βόλτα δεμένο ο άντρας μου, (εγώ ποιο κοντά), ο γιος μου μακριά, τον ελευθερώνανε και έπιανε πουλιά, ποντίκια, ότι θες. Ξέρεις πόσες φορές κοιμήθηκα στον καναπέ, γιατί αγρίευε, μόλις πήγαινα στο κρεβάτι μου, που είχε προλάβει θέση; (συνεχίζεται)
Κατερίνα Σταματίου-Παπ(Γιατί βγηκε μεγάλο το σχόλιο!) Ξέρεις πόσες φορές μάς δάγκωσε; Δυο τον άντρα μου, απαλά, μεν, (δεν πήγε γιατρό,) μία την κόρη μου που είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι της και του είπε να σηκωθεί (πώς δεν την έκοψε την μύτη! Μόνο μάτωσε εσωτερικά. Εμένα τρεις. Δυο φορές, ενώ προσπαθούσα να το ξεγελάσω, δίνοντάς του το χαπάκι του με το χέρι μου, μέσα σε μεζέ, κρέατος. Μία μου έκοψε τις φλέβες, του αριστερού χεριού, πλημμύρα το αίμα, ευτυχώς το σταμάτησα με καφέ, πήγα Νοσοκομείο. Η δεύτερη ήταν πιο απαλή, η τρίτη φορά όμως, που συνέβει ανεξήγητα, ήταν γλαρωμένος, κοιμόταν στην θέση του στο σαλόνι, εγώ έβλεπα τηλεόραση, κι όταν του είπα: 'Έλα φιλάκι, Ουντεζάκο, πάω για ύπνο", πράγμα που γίνονταν κάθε βράδυ, μ' αρπάζει απ' τα μούτρα, μου έκοψε το πάνω χείλος, ακόμα φαίνονται τα σημάδια του, έβλεπα το αίμα να γεμίζει την χούφτα μου, το χείλος μου πρισμένο, να φτάνει στον λαιμό μου, βρήκα όμως την ψυχραιμία να του πω: "Έλα να πάμε βόλτα", εκείνο σηκώθηκε, άνοιξα την πόρτα και ΄μόλις βγήκε, τον έκλεισα έξω, κι έτρεξα να ξυπνήσω τον άντρα μου. Νοσοκομεία, έκτακτα, ράμματα, φάρμακα, ορούς, ακόμα και στο σπίτι. Ξέρεις τι ήταν να το πηγαίνω βόλτα με το ένα χέρι και με το άλλο να κρατάω τον ορό; Κόντεψα να χωρίσω με τον άντρα μου."Η το σκυλί ή εγώ". Δεν αποφάσιζε... Με βοήθησε ένας φίλος, κι ένα απόγευμα, μαζί με το σπιτάκι του, κ.λ.π. κρυφά απ' τον άντρα μου, το πήγαμε σε κτήμα φίλου ψηλά στο βουνό. Επί 8 χρόνια, τρέχαμε όλοι εκεί. Τον ταίζαμε, κ.λ.π. Οι γιατροί στο Νοσοκομείο, είχαν προτείνει ευθανασία ή να χωρίσω τον άντρα μου! Αν κλάψαμε μ' αυτό το σκυλί! Εμένα μου είπαν να μην το πλησιάζω πολύ,ούτε στο βουνό.Θα μπορούσε οποιαδήποτε στιγμή, να μ' εκδικηθεί, ενθυμούμενος, τη πολυτέλεια που είχε και έχασε. Προσαρμόστηκε εκεί, είχε ζώα, κι άλλα σκυλιά, γαύγιζε όσο ήθελε, τον θεραπεύσαμε κι από λισμανίαση, μετά γέρασε, δεν έβλεπε και καλά, Έφυγε Οκτώβρη 2016, χωρίς να τον δω. Συμπέρασμα: Το σκυλί είναι σκυλί. Είναι ζώο. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τις αντιδράσεις του, όσο φιλικό κι αν είναι! Πώς να εμπιστευτώ λοιπόν, τα αδέσποτα που συνάντησα στο Χορευτό, τόσο αγριεμένα; Σίγουρα θεωρούν ότι φυλάνε την περιοχή, ότι εισέρχεται ξένος στον χώρο τους, μα αν ήξερα και είχα μαζί μου τροφές, ίσως να με θεωρούσαν φίλη. Το ΑΝ όμως, είναι αβέβαιο, κι αν συμβεί κάτι με κάποιον τουρίστα, δεν ξέρω ποιον θα καταγγείλει. Στην αυλή μου κάθε καλοκαίρι, έχω περατζάδα. Τα ταίζω, τα μαγειρεύω, τ' αγοράζω κονσέρβες, μα όταν πάω στα σπίτια απ' των γνωστών σκυλιά, αγριεύουν! Πώς το εξηγείς αυτό; Προστάτες! Τα όριά τους, δεν τα παραβαίνει, ούτε φίλος! Μέχρι να με γνωρίσουν 3 γνωστα σκυλιά πέρ'σι και να μ' αφήσουν ν' ανέβω στο σπίτι μου νύχτα, είδα κι έπαθα. Έβγαζα απ' τις τσάντες μου, ότι είχα να φάω! Μετά, αρνάκια! Κατάλαβαν και ποια είμαι, Όλα καλά! Πρώτ' απ' όλα εμβόλια, παιδιά! και τροφή, φυσικά. Μετά, δεν ξέρω! Ζητείστε βοήθεια απ' την Φιλοζωική του Βόλου, για υιοθεσίες. Υπάρχει και σελίδα. Λόγω της ώρας, αύριο να την βρω και να σας την φέρω με λινκ. Συγγνώμη, δεν είχα πρόθεση για κατεβατά, αλλά... άμα πάθεις, φοβάσαι και τον άνθρωπο ακόμα, όχι μόνο το ένα σκυλί ή τα πολλά!
Κατερίνα Σταματίου-ΠαπΜαρία Κουτσελίνη Μαράκι μου... κι ήταν εν συντομία, εννοείται! Όλα στα καλά καθούμενα, συμβαίνουν, γι' αυτό, ας πάρουμε τα μέτρα μας, σ' αυτά που μπορούμε να προλάβουμε!
Κατερίνα Σταματίου-ΠαπΜαρία Κουτσελίνη Αν είναι ζωντανός, θα γυρίσει! Να είσαι σίγουρη! Εύχομαι μόνο, να μην έχει πάθει κάτι, γιατί να σου τον έκλεψαν, το αποκλείω! Να μην το γυρίσουμε στις γάτες, γιατί θα γράψω κατεβατό περιπτώσεων, με κορυφαίο ένα γατάκι, από Βόλο, έφτασε με τα ποδαράκια του, στην μαμά γάτα του και στα αδελφάκια του, μετά από 10 μέρες! (ή μήνα; δε θυμάμαι ακριβώς. Δεν ζει πια, η κυρία που μου το είχε πει, να την ξαναρωτήσω.) Ερώτηση: Όταν χάθηκε, το είχες έξω; Έβρεχε, άστραφε, μπουμπούνιζε; Αν ναι, έτσι είχα χάσει κι εγώ την Ελπίδα μου και την βρήκα μετά από μέρες. Δεν ήξερα πως τα γατιά φοβούνται τις καταιγίδες. Τριγύριζα όμως στις γειτονιές και φώναζα το όνομά της. Όταν άκουσε την φωνή μου, κάποια μέρα, βγήκε απ' την κρυψώνα της, που σε πληροφορώ, ήταν πολύ κοντά! Αν ζει, να ελπίζεις! <3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου