Συμπέρασμα δικό μου και ΕΚΠΛΗΞΗ!

...Δεν κατέχω πολλά, περί Μακεδονίας, Ιστορίας, Γεωγραφίας, κ.λ.π.
Είμαι αδιάβαστη, κι ότι έμαθα από δω κι από κει, τον τελευταίο καιρό, που "ξύπνησε" το θέμα και αναστάτωσε την Ελλάδα και το ίντερνετ.
Συνήθως στην ζωή μου λειτουργώ ενστικτωδώς και βάση τα όσα έμαθα (και θυμάμαι,φυσικά), απ' όταν ήμουνα μαθήτρια.
Το ίδιο ενστικτωδώς, λειτουργώ και με την Πίστη μου, αλλά από ΕΚΕΙ, είχα ΑΝΩΘΕΝ αποδείξεις, οπότε, δεν θα σταθώ στο "αδιάβαστη".
Πάμε στην Πολιτική, που ποτέ δεν ασχολήθηκα, απλά ήμουνα με τους φτωχούς και τους αδικημένους, άρα... αριστερίζουσα, αδιάβαστη όμως κι εκεί!
Επίσης, ποτέ δεν ασχολήθηκα με το ποδόσφαιρο, αν και η μία και μοναδική σε λειτουργία τηλεόραση, σπίτι μας, δείχνει πάντα... αθλητικά, λόγω συζύγου.

Συμπέρασμα, σήμερα, από μια αγράμματη:
Η πολιτική τελικά, είναι πολύ σοβαρό Κεφάλαιο, δεν είναι κλωτσοσκούφι, ούτε δικαιολογείται οπαδισμός, φανατισμός, κ.λ.π.
Η πολιτική σημαίνει για μένα, σύσσωμοι για το ΚΑΛΟ, πρώτα της χώρας μας!
Σήμερα προέκυψε ένα σκορ.
Κάποιοι θεωρούνται νικητές και κάποιοι νικημένοι.
Κάποιοι ΗΡΩΕΣ και κάποιοι, ΠΡΟΔΟΤΕΣ.
Για μένα, δεν "μετράει" έτσι.
Όλοι τους ήταν λάθος.
Οι και του "Ναι" και οι και του "ΟΧΙ".
Εφόσον εδώ και καιρό, είδαν την μεγάλη "αναστάτωση" του Λαού, θα έπρεπε να τον σεβαστούν, να παραιτηθούν όλοι και να πάμε σε νέες εκλογές, με δημοψήφισμα, συνάμα.
Αυτή την βιασύνη και την βία, ως άνθρωπος, δεν μπορώ να την δεχθώ.
Ο κάθε βουλευτής θα έπρεπε να σεβαστεί πολύ, το μέχρι που, φτάνουν τα όρια της υπογραφής του, που του έδωσαν οι γνωστοί του, το χωριό του, η Πατρίδα του, όλοι όσοι τον εμπιστεύτηκαν.
Μακάρι να ήξεραν όντως (από Ιστορία, όλοι τους) και οι ίδιοι αν ήταν άξιοι, μιας οποιασδήποτε βεβιασμένης απόφασης, είτε έβγαινε ναι, είτε όχι.
Μακάρι το αποτέλεσμα να είναι όντως, ΚΑΛΟ, για την πορεία της Ελλάδας μας!
Ποιός δεν θα το ήθελε;
Περιμένοντας τις εξελίξεις, λοιπόν, προτείνω ψυχραιμία, μη φαγωθούμε μεταξύ μας, οικογένειες, συγγενείς, χωριά, πόλεις, κ.λ.π.
Ναι, τελικά η Πολιτική είναι επάγγελμα, δυστυχώς, ίσως κλωτσοσκούφι, όπως η μπάλα.
Ναι, μπορεί όλα να είναι στημένα από ανθρώπους, εφόσον πληρώνονται, κι αν κερδίσουν, παίρνουν και πριμ!
Ωστόσο, υπάρχει το αύριο, Υπάρχει ΚΥΡΙΩΣ κι ο ΘΕΟΣ που Εκείνος, ξέρει, δεν πληρώνεται και μας δοκιμάζει όλους μας!
Η απόφαση των εκλεγμένων μας βγήκε, χαλαρώνουμε, λέω όχι στην βία και ψυχραιμία.
Προσωπικά δεν γνωρίζω, ούτε συμπαθώ κανέναν πολιτικό, γιατί ξέρω πως αλλοιώνονται οι χαρακτήρες τους, όταν ακολουθούν αρχηγούς.
Διατηρώ όμως, ΣΤΑΘΕΡΑ την Εμπιστοσύνη μου στον Χριστό, πως όλα τα επιτρέπει για κάποιον λόγο!
Αυτά, ως Κατερίνα, αν και ξέρω, πως ο πραγματικός αγώνας, τώρα αρχίζει.

Έχω μια εικόνα της Παναγιάς με τον Χριστό που μου "μιλάει" και δεν είναι η μόνη....

Πηγαίνοντας να ξαπλώσω, είδα ένα δάκρυ κορόμηλο, να τρέχει μέσα στο ματάκι του Χριστού!
Δεξί της Παναγιάς, αριστερό του Χριστού!
Και το χεράκι του, σα να της έκλεινε το στόμα, ενώ στην πραγματικότητα, την αγκαλιάζει στο αριστερό Της μάγουλο.
Σοκαρίστηκα. Έκανα τον Σταυρό μου. Προσευχήθηκα.
ΣΕ ΚΑΛΟ ΜΑΣ!... (Φυσικά, δεν κοιμήθηκα!)

Ας μείνουμε αγαπημένοι και ενωμένοι οι Έλληνες.
Τον τελευταίο ΛΟΓΟ και την ΝΙΚΗ, την έχει ο Χριστός μας!
Ότι κι αν πουν οι άνθρωποι.... ίσως να μην "μετράει" έτσι, για Εκείνον!

***
ΥΓ. Αυτό το έγραψα χθες τ' απόγευμα, κι έμεινε στα Πρόχειρα, μαζί με κάποιες άλλες αναρτήσεις.
Σήμερα, ημέρα 26/1/19, πρωί - πρωί, μπήκα να ενημερωθώ, γιατί χθες, δεν "χώραγα", άλλα...
Κοιμήθηκα και νωρίς, είχα μέρες άυπνη, με την όλη αγωνία, είχα και μια "διαφωνία" σε σύντομη συζήτηση με τον άντρα μου, οπότε, για να μην "φαγωθούμε", όντως, μεταξύ μας, όπως δεν κατέχω από ποδόσφαιρο, ούτε από πολιτική, αποκοιμήθηκα...

...Και σήμερα βλέπω έναν παλιό, γνωστό μας φίλο (έπαιζαν παλιά, μπάλα με τον άντρα μου, γνωριζόμασταν και οικογενειακώς, τα παιδιά μας μικρά, γιορτές, πάρτυ,κ.λ.π.) ΠΡΩΤΟ ΠΛΑΝΟ, σε πολλές σελίδες!  Πρόκειται για τον κ. Χρήστο Χριστοδούλου, που ούτε ξέρω τι σημαίνει η προαγωγή που πήρε!

Τηλεφώνησα στον άντρα μου.
"Τί έπαθες, πρωί -πρωί;"
"Έμαθες για τον Χρήστο;"
"Το περίμενα. Να τον πάρεις τηλέφωνο να  τον συγχαρείς!"
"Εγώ; Ούτε που ξέρω τι σημαίνει η θέση που πήρε! Τον έβλεπα να οδηγεί ελικόπτερο, δίπλα στον Καμμένο, αυτός παραιτήθηκε, ο Χρήστος πήρε προαγωγή, δεν καταλαβαίνω, γρι!"
"Καμία σχέση το ένα με το άλλο. Ο Χρήστος κάνει την δουλειά του και αξίως βρίσκεται, όπου βρίσκεται!" μου είπε.
"...Δεν ξέρω... Μακάρι να μην άλλαξε και να είναι αυτός ο άνθρωπος που γνώριζα πριν 25 συν, χρόνια! Αν επικοινωνήσεις, να του πεις, νά 'ναι γερός, κι αυτός και η οικογένειά του, Συγχαρητήρια για την άξια άνοδό του (του διάβασα ένα κατεβατό βιογραφικού που δεν ήξερα, αλλά, ούτε και τι σημαίνει), ΑΛΛΑ, να του πεις, πως, "είπε η Κατερίνα, το νου του στην Ελλάδα μας, γιατί αλλιώς, μετά, θα έχω έναν γνωστό, που θα του ρίξω όλες μου σ' αυτόν, τις ευθύνες!"
Γέλασε ο άντρας μου...
"Είναι σπαθί ο Χρήστος, λεβέντης, παλικάρι, κ.λ.π. μην φοβάσαι!" πολλά καλά, είπε.
"Μακάρι!" είπα.

"Μακάρι να μην άλλαξε, να μην αλλοιώθηκε...κι αυτός!", δεν το είπα.
Αυτά, πρωί - πρωί, αφού θυμήθηκα μια γνωστή μου, που ήταν φανατική προεκλογικά με τον Τσίπρα και την Ζωή (δε θυμάμαι και πως την λένε), επειδή τους ήξερε, δια ζώσης.
"Άμα δεν ψηφίσουμε δικά μας παιδιά που τα ξέρουμε.... κ.λ.π." έλεγε, τότε.
"Για κανέναν δεν μπορείς να είσαι σίγουρος", της έλεγα, τότε. "Ούτε καν, για τα δικά σου παιδιά, κι επειδή τα παιδιά, δεν έχουν εμπειρία, έχουν έντονο αυθορμητισμό, κι εύκολα κάνουν λάθη ή πέφτουν σε παγίδες..."

Τώρα η γνωστή μου, σκύβει το κεφάλι, γιατί είδε πως πολλές ελπίδες της, εξανεμίστηκαν...
...Και κάποτε, μοίραζε πόρτα - πόρτα Ριζοσπάστη, ενώ εγώ, δούλευα, γένναγα, έβλεπα και καμιά ταινία!

Υγ. Μεταξύ μας, δεν έχουμε να χωρίσουμε ΤΙΠΟΤΑ!
Όλοι μας, το ίδιο ΔΙΚΑΙΩΜΑ στην ΖΩΗ και στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, έχουμε!

Τραγουδάκι: