***
***
***
Βάλε απ' το 98, να μην είσαι λάθος! Να ζήσουμε, Χαρούλα μου! 
***
.----------*******-----------
.
****** Μικρή αμαρτία ******
.
.
Το χέρι μας εβάστηξεν τον ήλιο
Πετάξαμε στον ουρανό με τον Φαέθοντα
Τα μαλλιά σου ανέμιζαν στη χρυσή άμαξα
Παρθενικός υμέναιος...
.
Αλώβητη η ψυχή σου από Κύκλωπες
μου μίλησε με γλώσσες πολύγλωσσες
Θυμάσαι μικρή Αφροδίτη;
Καλέσαμε και τους Θεούς στο πανηγύρι
Δεν έφτασε το κρασί και ήπιαμε νέκταρ,
Θαρρώ με σου το κέρασε ο Άδωνις
ο γιος της Ομορφιάς
ή ο Άρης ο θεός του Πολέμου....
.
Χόρεψες πρώτη στο χορό,
τα λυτά σου μετάξια
κρέμονταν θάλασσα στο βουνό
και το γέλιο σου κατηφόριζε
στις ηλιόφιλες πλαγιές του Ολύμπου...
Οι φτέρνες σου δεν άγγιζαν τη γη
Θυμάσαι μικρή Αφροδίτη;
Κι' εγώ θαρρεύω το τελευταίο
ανάσασμα της παραζάλης σου...
.
Η λύρα του Απόλλωνα γλυκύτερη
απ' το νάμα των πηγών σε μάγεψε
Γυμνή, φεγγαροφώτιστη
κατηφόρισες στ' αγγελόκρουστα νερά τους..
Τ' άσπρα σου πέπλα ανέμιζαν..
Το ήξερα δεν ήμουν πια εκεί...
Ήσουνα μόνη
με τις σειρήνες να τραγουδούν
στον αλόγιστο χορό σου.
.
Σπλαχνίστηκα την αμαρτία σε σένα..
Έγινα δάκρυ.....κύλισα στις
ρωγμές του κορμιού σου
ηλιοστάλαγμα στα χαρμικά σου βάθη...
Λυσίκομη κυρά..
Του μύθου μου αδυναμία.....
Το παλάτι που σου ταίριαζα αιώνες
γέμισε μουσική ......
Κι' εγώ σαν άλλος Ήφαιστος περιμένω....
.
.
χαρούλα φράγκου (Μελίρρυτοι λόγοι)
εκδόσεις Ώρες
.
.
****** Μικρή αμαρτία ******
.
.
Το χέρι μας εβάστηξεν τον ήλιο
Πετάξαμε στον ουρανό με τον Φαέθοντα
Τα μαλλιά σου ανέμιζαν στη χρυσή άμαξα
Παρθενικός υμέναιος...
.
Αλώβητη η ψυχή σου από Κύκλωπες
μου μίλησε με γλώσσες πολύγλωσσες
Θυμάσαι μικρή Αφροδίτη;
Καλέσαμε και τους Θεούς στο πανηγύρι
Δεν έφτασε το κρασί και ήπιαμε νέκταρ,
Θαρρώ με σου το κέρασε ο Άδωνις
ο γιος της Ομορφιάς
ή ο Άρης ο θεός του Πολέμου....
.
Χόρεψες πρώτη στο χορό,
τα λυτά σου μετάξια
κρέμονταν θάλασσα στο βουνό
και το γέλιο σου κατηφόριζε
στις ηλιόφιλες πλαγιές του Ολύμπου...
Οι φτέρνες σου δεν άγγιζαν τη γη
Θυμάσαι μικρή Αφροδίτη;
Κι' εγώ θαρρεύω το τελευταίο
ανάσασμα της παραζάλης σου...
.
Η λύρα του Απόλλωνα γλυκύτερη
απ' το νάμα των πηγών σε μάγεψε
Γυμνή, φεγγαροφώτιστη
κατηφόρισες στ' αγγελόκρουστα νερά τους..
Τ' άσπρα σου πέπλα ανέμιζαν..
Το ήξερα δεν ήμουν πια εκεί...
Ήσουνα μόνη
με τις σειρήνες να τραγουδούν
στον αλόγιστο χορό σου.
.
Σπλαχνίστηκα την αμαρτία σε σένα..
Έγινα δάκρυ.....κύλισα στις
ρωγμές του κορμιού σου
ηλιοστάλαγμα στα χαρμικά σου βάθη...
Λυσίκομη κυρά..
Του μύθου μου αδυναμία.....
Το παλάτι που σου ταίριαζα αιώνες
γέμισε μουσική ......
Κι' εγώ σαν άλλος Ήφαιστος περιμένω....
.
.
χαρούλα φράγκου (Μελίρρυτοι λόγοι)
εκδόσεις Ώρες
.
.
..
..
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου