......Το βιολί του πατέρα.... Χαρούλα Φράγκου

***

Χαρούλα Φράγκου

28 Ιανουαρίου στις 12:12 μ.μ. · 

......Το βιολί του πατέρα.....
.
.......Γλυκές μελωδίες σκόρπιες στο σύθαμπο, αποχαιρετούν νοσταλγικά την ημέρα..Ηδύαλγο άγγιγμα το τραγούδι σπαθίζει ηδονικά το μούχρωμα και φτάνει ως την καρδιά του..Σχεδόν τη ματώνει.... Τα μάτια μου βρεγμένα κοιτούν τον ουρανό και η ψυχή ταξιδεύει, ανεβαίνει , φτάνει ως το φεγγάρι, που σκαρφαλώνει στον ορίζοντα χλωμό...
Κάπου εκεί θαρρώ πως βλέπω τον πατέρα...Κρατά στα χέρια του το βιολί, έτοιμος κιόλας να παίξει. Θέλω να πάω κοντά του όπως παλιά, μα δεν τολμώ... 

.Αγγίζει με ευλάβεια το δοξάρι και οι νότες απαλές, αισθαντικές, φτερουγίζουν. Η μητέρα δίπλα κι' εκείνη δακρύζει....Είναι μεγάλος καλλιτέχνης ο πατέρας, παίζει βιολί με τις ώρες, κάποτε μάλιστα τραγουδά, μα περισσότερο σωπαίνει. Η μουσική τον συναρπάζει, τον λυτρώνει....

"Δεν έπρεπε να πουλήσεις το βιολί μητέρα. Ήταν ένα κομμάτι από εκείνον" της είχα πει. "Όπως κι' εσύ" μου είχε απαντήσει "και οι ανάγκες επιβίωσης τώρα που έφυγε"...
Η θύμηση αυτή επισκέπτεται το νου κάθε φορά που τον συλλογιέμαι και με λυπεί. Ήθελα ακόμη να το έχουμε στη θήκη του, όπως εκείνος το είχε αφήσει, όπως εκείνος το τοποθετούσε κάθε φορά.........
.
χαρούλα φράγκου...
.
Απόσπασμα από το βιβλίο μου
"Τα κορίτσια με τις άσπρες κορδέλες"
εκδόσεις Γαβριηλίδη 2016
.
.

***