***
***
Βιβλιοπαρουσίαση: 5η Ανθολογία - Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.
Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών Συγγραφέων Πέντε Ηπείρων - Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.
Έτος ιδρύσεως 2002 - Έδρα: Furth Γερμανία
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΤΡΙΑ
Αθήνα, Ιούλιος 2017
***
Μπέλμπα Ελευθερία, Ελλάδα
Η Ελευθερία Μπέλμπα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε ελληνική φιλολογία. Είναι μέλος της Ε.Ε.Λ. (Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών) και της Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η. (Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων των Πέντε Ηπείρων). Έχουν εκδοθεί επτά ποιητικές συλλογές της, μία συλλογή δοκιμίων και ένα βιβλίο διδασκαλίας για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Δοκίμια και μεταφράσεις της δημοσιεύονται στον τύπο και στο διαδίκτυο.
Εκδόσεις των έργων της:
* «Φθινοπωρινές νότες», ποιήματα, Νέα Σύνορα, Αθήνα 1994
* «Δίχτια», ποιήματα, Νέα Σύνορα, Αθήνα 1996
* «Poesis modus», ποιήματα, Νέα Σύνορα, Αθήνα 1996
* «Γλωσσική διδασκαλία για την Α΄ Λυκείου (αρχαία ελληνικά)», Γρηγόρη, 1997
* «Αμόλεχος», ποίηση, Νέα Σύνορα, Αθήνα 1999
* «Έαρος νυχτερινό κατευόδιο», ποιήματα, Νέα Σύνορα, Αθήνα 2000
* «Η κυρία Άλρα», ποιήματα, Ανατολικός, Αθήνα 2002
* «Άσκηση πάνω στα δοκίμια του Αλέκου Βασιλείου», δοκίμια, Αθήνα 2003
* «Η ερμηνεία της ελευθερίας», ποίηση, Κέδρος, Αθήνα 2016
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα:
* «Προς τους ολυμπιακούς αγώνας εν Αθήναις, 2004», ποιητική σύνθεση που περιλαμβάνεται στο «Ολυμπιακό αφιέρωμα 2004- Ανθολογία της Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.», Γερμανία, 2004
* «Πολιτική θεωρία», πεζολογικά ποιήματα που περιλαμβάνονται στον «Φιλολογικό Κόσμο- Ανθολογία», Ατέρμονο, Αθήνα 2006
* «Οδοιπορικό στη γραμμή του θέρους (επιστολή στον Ίωνα)», ποιητική σύνθεση που περιλαμβάνεται στην «4η Ανθολογία της Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.», Ζήτη, Θεσσαλονίκη 2009
* «Πρόσωπα στο ποιητικό σχήμα» και «Συλλογιστική πορεία στην ποίηση», δοκίμια που περιλαμβάνονται στο «Διακριτικές ματιές στη λογοτεχνική έκφραση», Το Βιβλίο, 2015.
e.belba@yahoo.gr
Μπέλμπα Ελευθερία Κύπρου 3
58200 Έδεσσα
Οι μηχανισμοί βάσει των οποίων ο νους υποβάλλεται σε λογικό έλεγχο, για να τιθασεύσει την ραγδαία και αναπότρεπτη πτώση, δεν είναι πάντοτε ελέγξιμοι από το μεμονωμένο υποκείμενο. Η έλλειψη διεξοδικής ετεροεποπτείας ευθύνεται για τη συντριβή του ενός από κάθε οπτική, δραματική ή μη.
ήσυχος θάνατος στο χωριό
..........
Λουφάξαμε πίσω από το παραβάν έντρομοι
σκύβοντας υποταχτικά εις τους ομιλούντας
το λαιμό, περαστικοί από το φανταχτερό ωραίο
χωριό. Δέον οι επικήδειοι λόγοι να μπήγουν
βελόνες στο ψαχνό, όπως καταλάβαμε.
Μόνιμα στον πόνο του μαστιγίου ξένοι
υποτασσόμασταν, ανεπαρκείς στις εντολές.
We remained hostile because of our inability
to flatter the disadvantage presenting as perfection2.
Ημερολόγιο του νεκρού
23 Φεβρουαρίου
Στο αλτ φέρνω αντίρρηση, το χαστούκι μου γδέρνει
τα δάκρυα. Επαναλαμβάνω επαινετικές λέξεις
της ανοησίας του ενεχυροδανειστή μην μου στερήσει
χιλιάδες χαρτονομίσματα τσίπουρου. Μόνον πρέπει
να επικαλεστώ δεκαπέντε φορές φωναχτά «της άμμου
τα κόπρανα». Κι όποτε ξυπνώ ουρλιάζοντας τις νύχτες
να ξεφύγω απ’ τον τυφώνα, ξημερώνει αγκάθια.
Σκουλήκια αστραφτερά, σμαραγδένια νύχια
στα προφητικά μου όνειρα. Τροχισμένοι σουγιάδες
οριζόντιοι στα στρογγυλά πέλματα των ιπποπόταμων.
Και ο πλειστηριασμός της μονοκατοικίας μου
από τις τράπεζες η επαλήθευση διαρκείας.
2 παραμείναμε εχθρικοί εξαιτίας της αδυναμίας μας/να κολακεύουμε την μειονεξία που παρουσίαζαν ως τελειότητα
Ηλεκτροσόκ εφάρμοζαν παλαιότερα σε συνδυασμό
με τα αντικαταθλιπτικά για την ψύχωσή μου.
12 Μαΐου
Γυαλίζει ο σβέρκος μου στ’ αγιάζι. Τορβάδες
αλεύρι στους καρπούς, μουλάρι στη σκαλωσιά.
Χαράζω με λειχήνες αυλακιές στο στέρνο ή μαζεύω
με το διπλοσάγονο μπουσουλώντας ραδίκια άγρια.
Κατά τα έθη του βάλτου, δεν επιστρέφω κατευθείαν
στις ράγες με τ’ αγριάγκαθα ούτε στη γαλαρία
για τους άδικα λαβωμένους από το μίσος
των ανταγωνιστών. Δεν επιστρέφω και
στον κόπο της δικέλλας, του άροτρου
το δίσκο που λειαίνει στάβλους χοιριδίων.
8 Αυγούστου
Γκριμάτσες βαθιές οργώνουν τα δόντια
των τράγων. Εξαπίνης χασκογελώντας
τεντώνουν τα μαντήλια του αποχωρισμού.
Κύματα αέρος στις αποθήκες σπάζουν βαρίδια
στα χαλίκια. Με ξεπροβοδίζουν στην αποβάθρα
με τα επιπλέοντα σκουπίδια πρόωρα, λόγω
ψυχοπαθητικής διαταραχής χρονίζουσας.
I dreamed that monsters were walking along
the river, trampled hay digging hail stacks3.
Λακκούβες πλημμυρίζουν γάργαρους αφρούς
του δάσους. Κολυμπούν οι όρνιθες στο ρέμα.
Περιπατητές φορτωμένοι κοφίνια καρύδια ή
αμύγδαλα. Σε τι σκοπεύει η διάσωσή μου
από την αποπληξία με τριάντα πέντε βαθμούς
κελσίου κάτω από την κληματαριά, αφού έναν
3 ονειρεύτηκα ότι τέρατα περπατούσαν κατά μήκος/του ποταμού,
ποδοπατούσαν σανό σκάβοντας στοίβες χαλάζι
γαλήνιο ύπνο στην πυρωμένη άσφαλτο προβλέπει
το μέλλον μου; Απόγνωση της έλευσης των μηνών
μεγεθύνει την ένταση της καταιγίδας, τη σβελτάδα
στις επικίνδυνες διαβάσεις, τον οίστρο της αυτοχειρίας.
«Μην ματώσεις στον αιχμηρό πυθμένα, μην
κατακρημνιστείς στο λήθαργο παράτασης
του πόνου». Νουθετώ εαυτόν ασκούμενος
σε μια μάταιη επίδειξη ρώμης.
Αντίκτυπος του θανάτου
Ανηφορίζοντας με το αγροτικό όχημα παράλληλα
στο τοιχίο, σύννεφα στο μέτωπο. Βάρος μερικές
κουβέντες της υπόμνησης. «Ποιος σου λείπει
πιο πολύ; Αυτός που ξέρεις ότι δε θα ξαναδείς
ποτέ ή αυτός που πέθανε;» Σβόλοι της νοτισμένης
γης φυτρώνουν άνθη της βερικοκιάς.
«Αυτός που πέθανε».
Φυλλώματα πιπεριάς στην καγκελόπορτα.
Νωπά χνάρια μυρμηγκιών στα κυκλάμινα.
Τα τραύματα τσουκνίδες αγκυλώνουν.
Παραγωγοί ρίγανης ισιώνουν το παπιγιόν
ξημέρωμα κατακλυσμού σεβάσμιοι.
«Αυτός που πέθανε».
***
Βιβλιοπαρουσίαση: 5η Ανθολογία - Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.
Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών Συγγραφέων Πέντε Ηπείρων - Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.
Έτος ιδρύσεως 2002 - Έδρα: Furth Γερμανία
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΤΡΙΑ
Αθήνα, Ιούλιος 2017
***
Μπέλμπα Ελευθερία, Ελλάδα
Η Ελευθερία Μπέλμπα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε ελληνική φιλολογία. Είναι μέλος της Ε.Ε.Λ. (Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών) και της Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η. (Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων των Πέντε Ηπείρων). Έχουν εκδοθεί επτά ποιητικές συλλογές της, μία συλλογή δοκιμίων και ένα βιβλίο διδασκαλίας για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Δοκίμια και μεταφράσεις της δημοσιεύονται στον τύπο και στο διαδίκτυο.
Εκδόσεις των έργων της:
* «Φθινοπωρινές νότες», ποιήματα, Νέα Σύνορα, Αθήνα 1994
* «Δίχτια», ποιήματα, Νέα Σύνορα, Αθήνα 1996
* «Poesis modus», ποιήματα, Νέα Σύνορα, Αθήνα 1996
* «Γλωσσική διδασκαλία για την Α΄ Λυκείου (αρχαία ελληνικά)», Γρηγόρη, 1997
* «Αμόλεχος», ποίηση, Νέα Σύνορα, Αθήνα 1999
* «Έαρος νυχτερινό κατευόδιο», ποιήματα, Νέα Σύνορα, Αθήνα 2000
* «Η κυρία Άλρα», ποιήματα, Ανατολικός, Αθήνα 2002
* «Άσκηση πάνω στα δοκίμια του Αλέκου Βασιλείου», δοκίμια, Αθήνα 2003
* «Η ερμηνεία της ελευθερίας», ποίηση, Κέδρος, Αθήνα 2016
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα:
* «Προς τους ολυμπιακούς αγώνας εν Αθήναις, 2004», ποιητική σύνθεση που περιλαμβάνεται στο «Ολυμπιακό αφιέρωμα 2004- Ανθολογία της Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.», Γερμανία, 2004
* «Πολιτική θεωρία», πεζολογικά ποιήματα που περιλαμβάνονται στον «Φιλολογικό Κόσμο- Ανθολογία», Ατέρμονο, Αθήνα 2006
* «Οδοιπορικό στη γραμμή του θέρους (επιστολή στον Ίωνα)», ποιητική σύνθεση που περιλαμβάνεται στην «4η Ανθολογία της Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.», Ζήτη, Θεσσαλονίκη 2009
* «Πρόσωπα στο ποιητικό σχήμα» και «Συλλογιστική πορεία στην ποίηση», δοκίμια που περιλαμβάνονται στο «Διακριτικές ματιές στη λογοτεχνική έκφραση», Το Βιβλίο, 2015.
e.belba@yahoo.gr
Μπέλμπα Ελευθερία Κύπρου 3
58200 Έδεσσα
Οι μηχανισμοί βάσει των οποίων ο νους υποβάλλεται σε λογικό έλεγχο, για να τιθασεύσει την ραγδαία και αναπότρεπτη πτώση, δεν είναι πάντοτε ελέγξιμοι από το μεμονωμένο υποκείμενο. Η έλλειψη διεξοδικής ετεροεποπτείας ευθύνεται για τη συντριβή του ενός από κάθε οπτική, δραματική ή μη.
ήσυχος θάνατος στο χωριό
..........
Λουφάξαμε πίσω από το παραβάν έντρομοι
σκύβοντας υποταχτικά εις τους ομιλούντας
το λαιμό, περαστικοί από το φανταχτερό ωραίο
χωριό. Δέον οι επικήδειοι λόγοι να μπήγουν
βελόνες στο ψαχνό, όπως καταλάβαμε.
Μόνιμα στον πόνο του μαστιγίου ξένοι
υποτασσόμασταν, ανεπαρκείς στις εντολές.
We remained hostile because of our inability
to flatter the disadvantage presenting as perfection2.
Ημερολόγιο του νεκρού
23 Φεβρουαρίου
Στο αλτ φέρνω αντίρρηση, το χαστούκι μου γδέρνει
τα δάκρυα. Επαναλαμβάνω επαινετικές λέξεις
της ανοησίας του ενεχυροδανειστή μην μου στερήσει
χιλιάδες χαρτονομίσματα τσίπουρου. Μόνον πρέπει
να επικαλεστώ δεκαπέντε φορές φωναχτά «της άμμου
τα κόπρανα». Κι όποτε ξυπνώ ουρλιάζοντας τις νύχτες
να ξεφύγω απ’ τον τυφώνα, ξημερώνει αγκάθια.
Σκουλήκια αστραφτερά, σμαραγδένια νύχια
στα προφητικά μου όνειρα. Τροχισμένοι σουγιάδες
οριζόντιοι στα στρογγυλά πέλματα των ιπποπόταμων.
Και ο πλειστηριασμός της μονοκατοικίας μου
από τις τράπεζες η επαλήθευση διαρκείας.
2 παραμείναμε εχθρικοί εξαιτίας της αδυναμίας μας/να κολακεύουμε την μειονεξία που παρουσίαζαν ως τελειότητα
Ηλεκτροσόκ εφάρμοζαν παλαιότερα σε συνδυασμό
με τα αντικαταθλιπτικά για την ψύχωσή μου.
12 Μαΐου
Γυαλίζει ο σβέρκος μου στ’ αγιάζι. Τορβάδες
αλεύρι στους καρπούς, μουλάρι στη σκαλωσιά.
Χαράζω με λειχήνες αυλακιές στο στέρνο ή μαζεύω
με το διπλοσάγονο μπουσουλώντας ραδίκια άγρια.
Κατά τα έθη του βάλτου, δεν επιστρέφω κατευθείαν
στις ράγες με τ’ αγριάγκαθα ούτε στη γαλαρία
για τους άδικα λαβωμένους από το μίσος
των ανταγωνιστών. Δεν επιστρέφω και
στον κόπο της δικέλλας, του άροτρου
το δίσκο που λειαίνει στάβλους χοιριδίων.
8 Αυγούστου
Γκριμάτσες βαθιές οργώνουν τα δόντια
των τράγων. Εξαπίνης χασκογελώντας
τεντώνουν τα μαντήλια του αποχωρισμού.
Κύματα αέρος στις αποθήκες σπάζουν βαρίδια
στα χαλίκια. Με ξεπροβοδίζουν στην αποβάθρα
με τα επιπλέοντα σκουπίδια πρόωρα, λόγω
ψυχοπαθητικής διαταραχής χρονίζουσας.
I dreamed that monsters were walking along
the river, trampled hay digging hail stacks3.
Λακκούβες πλημμυρίζουν γάργαρους αφρούς
του δάσους. Κολυμπούν οι όρνιθες στο ρέμα.
Περιπατητές φορτωμένοι κοφίνια καρύδια ή
αμύγδαλα. Σε τι σκοπεύει η διάσωσή μου
από την αποπληξία με τριάντα πέντε βαθμούς
κελσίου κάτω από την κληματαριά, αφού έναν
3 ονειρεύτηκα ότι τέρατα περπατούσαν κατά μήκος/του ποταμού,
ποδοπατούσαν σανό σκάβοντας στοίβες χαλάζι
γαλήνιο ύπνο στην πυρωμένη άσφαλτο προβλέπει
το μέλλον μου; Απόγνωση της έλευσης των μηνών
μεγεθύνει την ένταση της καταιγίδας, τη σβελτάδα
στις επικίνδυνες διαβάσεις, τον οίστρο της αυτοχειρίας.
«Μην ματώσεις στον αιχμηρό πυθμένα, μην
κατακρημνιστείς στο λήθαργο παράτασης
του πόνου». Νουθετώ εαυτόν ασκούμενος
σε μια μάταιη επίδειξη ρώμης.
Αντίκτυπος του θανάτου
Ανηφορίζοντας με το αγροτικό όχημα παράλληλα
στο τοιχίο, σύννεφα στο μέτωπο. Βάρος μερικές
κουβέντες της υπόμνησης. «Ποιος σου λείπει
πιο πολύ; Αυτός που ξέρεις ότι δε θα ξαναδείς
ποτέ ή αυτός που πέθανε;» Σβόλοι της νοτισμένης
γης φυτρώνουν άνθη της βερικοκιάς.
«Αυτός που πέθανε».
Φυλλώματα πιπεριάς στην καγκελόπορτα.
Νωπά χνάρια μυρμηγκιών στα κυκλάμινα.
Τα τραύματα τσουκνίδες αγκυλώνουν.
Παραγωγοί ρίγανης ισιώνουν το παπιγιόν
ξημέρωμα κατακλυσμού σεβάσμιοι.
«Αυτός που πέθανε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου