Βιβλιοπαρουσίαση: 5η Ανθολογία - Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.
Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών Συγγραφέων Πέντε Ηπείρων - Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.
Έτος ιδρύσεως 2002 - Έδρα: Furth Γερμανία
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΤΡΙΑ
Αθήνα, Ιούλιος 2017
***
Τιμής ένεκεν για την Ελλάδα,
τον ελληνισμό
και τον πολιτισμό.
Η 5η Ανθολογία αφιερώνεται στους Έλληνες και στα Ελληνόπουλα όπου κι αν γεννήθηκαν όπου και αν γεννηθούν και ζήσουν.
Οι αξίες μας, πάντα μέσα τους να βρουν ψυχή και νου ν’ ανθίσουν
Και στη Γλώσσα μας, τη μελίρρυτη, τη σοφή και την Αγία.
Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.
Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών Συγγραφέων Πέντε Ηπείρων - Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.
Έτος ιδρύσεως 2002 - Έδρα: Furth Γερμανία
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΤΡΙΑ
Αθήνα, Ιούλιος 2017
***
Τιμής ένεκεν για την Ελλάδα,
τον ελληνισμό
και τον πολιτισμό.
Η 5η Ανθολογία αφιερώνεται στους Έλληνες και στα Ελληνόπουλα όπου κι αν γεννήθηκαν όπου και αν γεννηθούν και ζήσουν.
Οι αξίες μας, πάντα μέσα τους να βρουν ψυχή και νου ν’ ανθίσουν
Και στη Γλώσσα μας, τη μελίρρυτη, τη σοφή και την Αγία.
Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η.
Ήρθαν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέσ' το μεγάλο σχόλιο, θα πάει στην θέση του, μετά.
...Από μέρες είχα δει στο κτήμα δίπλα, τις αμυγδαλιές να μπουμπουκιάζουν και χάρηκα.
Έτσι, πρώτη σκέψη χθες, να πάρω το καλαθάκι μου με τα σύνεργά μου, σαν την κοκκινοσκουφίτσα,
να φωτογραφήσω το βιβλίο!
Το διάβασμα γίνεται και νύχτα.
Όταν έφτασα κοντά όμως, απογοητεύτηκα πολύ!
Οι αμυγδαλιές γέρασαν πολύ φέτος και μόνο οι έξω - έξω άνθισαν, κι αυτά τα κλωνάρια ήταν πολύ ψηλά, δεν τα έφτανα!
Καμάρωναν, ίσως και να γελούσαν μαζί μου και να με κορόϊδευαν...
Ποιος να ξέρει;
Πάντως, ούτε που θα το έκανα, να πάω να πάρω την σκάλα!
Ήδη η γειτονιά ... κρυφοκοίταζε τα "τρελά" μου...
Στεναχωρέθηκα πολύ για το παραμελημένο κτήμα που στόλιζε την γειτονιά μου κάθε Μάρτη.
Η μόνη ελπίδα, ότι τίναξαν οι ρίζες νέα βλαστάρια, μα ως να φτάσουν να μεγαλώσουν, να ανθίσουν... και να καρπίσουν...
Το ότι οι μαργαρίτες και οι λευκοί κρίνοι ακόμα δεν ξύπνησαν, να στρώσω το μαξιλαράκι μου κάτω, δεν με πείραξε τόσο.
Το ότι περπατούσα και ανάμεσα σε σκουπίδια...κατηγόρησα μέσα μου τον αέρα και τον κακό μας τον καιρό. Κανέναν άλλον.
Μια κόκκινη ανεμώνα, (κι αυτή κρυμμένη), σα να με παρηγορούσε, σα να μου έλεγε ένα μυστικό: "Είναι νωρίς ακόμα. Μη σε ξεγελάει ο ήλιος που θαμπώνει την μηχανή σου... Θα μεγαλώσουν τα χορτάρια. Θα κρυφτούν τα σκουπίδια. Θα ψηλώσουν και θ' ανθίσουν οι λευκοί κρίνοι. Είναι ακόμα χειμώνας... Μη γελιέσαι... Μην απογοητεύεσαι!"
...Την άκουσα, δεν την έκοψα, όμως!
Έκοψα μόνο δυο ανθισμένα μικρά κλωναράκια αμυγδαλιάς, με πόνο ψυχής, κι αυτό για χάρη σε όσους συμμετείχαν στην 5η Ανθολογία και μετά για το ποτήρι δίπλα στο προσκυνητάρι μου, σαν Ευχή και Προσευχή για Όλους μαζί!
...Κι ύστερα πήγα σε μια ανθισμένη κορομηλιά, κι ύστερα κατέληξα στον κήπο μου που κι αυτός παραμελημένος λόγω χειμώνα, είχε τα δικά του παράπονα, αλλά και δώρα...
Άγριες βουνίσιες πασχαλούδες κι ένα κίτρινο δακράκι!
Όλα μαζί τα άνθη, κατέληξαν στο προσκυνητάρι μου και κάποιες πασχαλούδες...σε αγαπημένο προσκυνητάρι και εκκλησία. (Το βράδυ.)
...και μου λες να μη βουρκώνουν τα μάτια μου και να μη σε αγαπώ (αν κι άλλοι σε αγαπούν, το ξέρεις και σε υπερ-εκτιμούν, το ξέρεις ήδη...) μα κι η διαδρομή-περιγραφή σου, γεμάτη προσδοκία από τη Μάν(ν)α Φύση είναι εξόχως συγκινητική...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έτυχε να είσαι, μα εύχομαι στην επομένη Ανθολογία να σου έχει τιμητική θέση Ο Πρόεδρος της ΕΕΛΣΠΗ, με κείμενό σου, αφού κι εσύ Γραφιάς... Είσαι, με αρκετά γνωστό έργο... ΔΕν πειράζει που δεν είσαι "ξενητεμένη" ...
Όταν η καρδιά δεν παραμένει στο καβούκι της, είναι μαζί με τους ξενητεμένους.
Σε ευχαριστώ θερμά, Κατερίνα,-κυκλάμινο του βουνού... ΑΓΝΩΣΤΗ μα τόσο γνώριμη Φίλη. Υιώτα "αστοριανή"
Μη μου μιλάς για τιμητικές θέσεις και κείμενα, Γιώτα μου, ποτέ δεν έγραψα γι' αυτό. Άλλο λογοτέχνης, κι άλλο πολυλογάς γραφιάς, με προσωπικά δεδομένα κι αυτά ευαίσθητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτυχε να περνά το τραίνο, μπήκα και εγώ για λίγο, παρασυρμένη απ' τα παλαμάκια, αλλά ευτυχώς κατέβηκα γρήγορα. Γράψε λάθος, το προσπερνάμε, το ξεχνάμε. Μην μου το εύχεσαι λοιπόν, δεν είναι τέτοια τα όνειρά μου!
Όσο για το ξενιτεμένη, αν είμαι λέει! Ίσως ποιο πολύ κι από σένα!
Δεν υπάρχει χειρότερη ξενιτιά απ' το να είσαι 50 χιλιόμετρα μακριά απ' την πατρίδα σου και να πηγαίνεις, άντε 2 φορές τον χρόνο, κι αυτό για λίγο.
Άσε που όλοι οι Έλληνες, σαν ξενιτεμένοι νιώθουμε πια!
Φιλιά κι από δω, θερμά, άγνωστη-γνωστή Υιώτα! (Πρώτη φορά που σε γράφω έτσι!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα... κι από δω... αν δεν μας "παραξηγήσουν" .... καλά τα πάμε! Σου έστειλα μήνυμα, προσπάθησα στο τηλ. βουίζει συνέχεια...
Σε λίγο, βγαίνω με το Δ. για κάτι μικρο-ψώνια, βρέχει, υγρασία, κ.λ.π.
Φιλί μακρυνό.
Δεν μας παρεξηγεί, κανείς, Γιώτα μου. Όλοι οι άνθρωποι έχουν τα δικά τους προβλήματα, τις δικές τους απόψεις ζωής, καταλαβαίνουν τον "διάλογό" μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αν μας παρεξηγήσουν, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι' αυτό.
Είχε την τιμητική του σήμερα το τηλέφωνο. Έτυχε!
Υγεία να έχουμε, δε χανόμαστε!
Φιλιά, Καλό βράδυ!